Na een deel van de Andes Trail, nu op zoek naar de Camino Trail

Goedenavond allemaal,

Vanuit een broeierig Noord Frankrijk, Cambrai genaamd, ben ik inmiddels 6 dagen onderweg om de St. Jacobsroute vanuit Haarlem richting Santiago de Compostella te ervaren. Deze ervaring begon afgelopen dinsdag vanuit Haarlem.

De eerste dag vanuit Haarlem richting Leiden door naar Dordrecht, verloopt in eerste instantie nog niet soepel. Ik merk dat ik te weinig met de Garmin Navigatie heb gefietst en hierdoor maak ik flink wat extra kilometers. Maar de route is desondanks mooi en gevarieerd door verschillende landschappen en dorpjes en steden. Naarmate de dag vordert heeft patje toch wel last van de extra kilo's op de Santos fiets en vooral met de zuidwesten tegenwind en de naderende dikke regendruppels maken de laatste kilometers van pondje naar pondje erg zwaar, maar uiteindelijk de camping in Dordt bereikt en in de regen mijn 2de hands supertent opgezet.

Als alles staat, ga ik het kleine naburig centrum in om te eten en merk dat het voortdurend hard blijft regen. En bij terugkomst op de camping is de tent doorweekt en nee niet van buiten maar juist van binnen. De tent is lek en gelukkig vallen de druppels in het slaapgedeelte mee, maar voor de rest kun je beter je spullen neerleggen net zo nat!! Baal ervan, maar ja kan er niks meer aan doen.

De volgende ochtend breekt het zonnetje door en besluit de tent achter te laten en een nieuwe te kopen in Breda. Het fietsen gaat deze dag beter en ondanks de tegenwind in die open weilanden bereik ik rond het middaguur de parel van zuiden, Breda. Ik zet me fiets in de bewaakte stalling en ik ga eff shoppen in Breda voor een tent .Bij de Perry Sport is er uitverkoop dus koop relatief goedkoop een tunneltentje

Ik fiets verder richting het zuiden van Breda om te kamperen op een SVR camping. De rest van de middag laat ik alles drogen in de zon.  Na een regenachtig en stormachtig nachtje is het tentje droog gebleven en na een tas vol extra kleding achtergelaten hebbende bij de boer, vertrek richting de heer Schuit.

" de heer Schuit is ingenieur en ik heb tijdens mijn studieperiode als bijbaan bij hem gewerkt als administratief medewerker. De heer Schuit inmiddels ruim 80, heeft mij toendertijd veel verteld over zijn wandeltocht naar Santiago en nu ik toch in de buurt bent, besluit zonder afspraak bij hem aan te bellen op het adres waar ik ooit gewerkt heb. Met enige spanning druk de bel van zijn huis in en ja hoor hij doet de deur open en zonder enige twijfel, zegt hij Patrick kom binnen. En dat na ruim 13 jaar!"​

 Na het uitvoerige gesprek en verschillende bakkies koffie en een gebakken eitje vertrek ik inmiddels in de harde regen richting België. Ik merk al snel dat de regen blijft voortduren en de harde zuidwesten wind niet minder eerder sterker wordt. Na ruim 2 uur in de regen te hebben gebikkeld kom ik terecht in een buurt/provinciehuis om navraag te doen naar een overnachtingsmogelijkheid ipv camping. Ik doe de deur open en jahoor daar zitten ze de "rekken kaartclub", 4 senioren belgische dames met een paar pintjes op en zonder blad voor de mond, heerlijk!. Ze bieden me een bak koffie aan(ben een verzopen kat) en zij zullen wel even een overnachting regelen. Iedereen die het huis binnenkomt wordt op de hoogte gebracht over mijn hulpvraag. En na wat belletjes van deze mensen in het dorp kan ik ergens terecht een boerderij. Ik fiets in de regen erna toe, blijkt het een luxe appartement voor 6 personen te zijn. Ik twijfel geen moment en stap meteen onder de warme douche! Heerlijk gegeten en geslapen.​

De dagen die volgen zijn in een woord geweldig te noemen, prachtige kerken, indrukwekkende steden, mooie omgeving, landschappen en goed weer. Ik merk dat de conditie met sprongen vooruit gaat. Zeker de afgelopen twee dagen in heuvelachtig gebied en pittige klimmetjes. Gisteren nog op een boerencamping gestaan en vandaag weer op een stadscamping in noord Frankrijk.

Vandaag 110 km gefietst door de heuvels richting Frankrijk, best wel pittig, maar het weer en de conditie laten het toe. De route, de Garmin en ik blijken elkaar steeds meer te vertrouwen. Nu in een mooie stad Cambrai genaamd, morgen verder richting het zuiden en dan op de fiets door Parijs.

Tot een volgende keer!

Patrick op de fiets!